De herdenking werd bijgewoond door enkele tientallen geïnteresseerden. Het weer was schitterend en de hele ceremonie vond plaats in de stralende zon.

Er werden enkel speeches gehouden door het Terbreggs belang, Een van de Britse veteranen, door de voorzitter van de Bomber Command Association (een organisatie die de Britse luchtmachtveteranen vertegenwoordigd) en door een vertegenwoordiger van de Gemeente Rotterdam.

Na de speeches was er muziek van het kapel dat op het allerlaatste moment het gat had gevuld dat was ontstaan nadat het oorspronkelijke muziekkabel door omstandigheden af had moeten zeggen voor de ceremonie.

Er volgde een fly-past door een Beechcraft, een tweemotorig toestel uit de tweede wereldoorlog. Dit bracht bij de omstanders herinneringen boven aan de voedseldroppingen die in 1945 op ditzelfde terrein hadden plaatsgevonden waar nu de ceremonie werd gehouden.

Bij de aanwezigen waren verschillende bewoners uit de omgeving die de grote vier-motorige bommenwerpers, lancasters genaamd, laag over hadden zien komen. Er wordt wel gezegd dat dit voor hen de echte bevrijding was, toen ze na jaren van duitse bezetting en na de Hongerwinter dit voedsel uit de hemel zagen komen.

Bij de ceremonie waren vijf bemanningsleden aanwezig die de voedseldroppingen in 1945 hadden uitgevoerd. Zij hebben nog levendige herinneringen aan die missies. Zo herinnert Bernie Harris zich dat hij onderweg naar de dropzone over een ziekenhuis vloog en dat al het personeel buiten stond en naar hen stond te zwaaien met lakens. Ze zagen de tekst "THANK YOU" die met lakens in een weiland was gelegd. Ook herinnert hij zich een klein jongetje die bovenop een dijk stond te zwaaien met een engelse vlag.