De Hongerwinter

Een kort overzicht van de situatie in Nederland

Op 17 september 1944 werd de lucht boven Zuid-Holland gevuld met parachutisten. Die zonnige zondagmiddag was het begin van de operatie "Market Garden". Veldmaarschalk Montgomery had bedacht een plan dat de oorlog in een snelle klap zou eindigen. Drie luchtlandingsdivisies hadden de opdracht gekregen om van een aantal bruggen achter de vijandelijke linies te houden en een gang van België via Eindhoven, Nijmegen vorm en uiteindelijk naar Arnhem, waar ze moesten de brug over de Rijn te grijpen.

De Britse grondtroepen moesten volgen en in één grote sprong de Rijn oversteken. Eenmaal over de Rijn moesten de troepen rechtsaf slaan en het Ruhrgebied, het industriële hart van Duitsland, in trekken.

Het plan was geweldig, als het had gewerkt. In Londen geloofde iedereen op dat moment dat de oorlog voor het eind van het jaar afgelopen zou zijn. De operatie paste precies in dat beeld. De Nederlandse regering, overtuigd van een snel einde van de oorlog, besluit dat ook zij een bijdrage moet leveren aan de geallieerde opmars en roept op tot een staking van het Nederlandse spoorwegpersoneel. De staking zou de Duitse mobiliteit ernstig schaden en moest een Duitse tegenaanval in het beginstadium van de operatie vertragen.

Er werd groot gevolg gegeven aan de oproep van de Nederlandse regering in ballingschap. Binnen een dag was het grootste gedeelte van het spoorwegpersoneel ondergedoken. Al het treinverkeer lag stil en de Duitsers moesten personeel uit Duitsland overhalen om de gaten te vullen en hun eigen treinen weer te laten rijden.

De brug bij Arnhem bleek een brug te ver en operatie Market Garden mislukte. De Nederlanders in west-nederland gingen een extra winter onder Duitse bezetting tegemoet.

The Germans hit back at the Dutch to make them pay for the railway strike. The transportation of food was seized completely, for six weeks. On September 27, the first signal from occupied Holland, that food was becoming a problem reaches London. The message mentions that there is only enough food left for several weeks. From that moment the rations get smaller and smaller.

Those that depended solely on the rations for food suffered from hunger from November on.”[1]

The people had to start looking for other ways to get food. The people in the rural parts of Western Holland could get enough food from what they grew in their own backyard, but for the people in the densely populated cities of Western Holland, the decline of the official rations posed serious problems.

Persoonlijke herinneringen aan de hongerwinter:

<< BACK     FORWARD >>