100ste Bomb Group

De overeenkomst met de Duitse commandant voor het bezette gebied gebood ons om niet hoger dan 500 voet te vliegen. We moesten binnen een nauwe corridor blijven die van te voren was vastgelegd. Onze boordmitrailleurs hadden we thuis moeten laten en niemand voelde zich dan ook echt op zijn gemak toen we tijdens de briefing te horen kregen dat de missie als een gevechtsmissie bestempeld zou worden zodra er toch op ons geschoten werd.

De ruimte waar normaal gesproken de bommen hingen had enige wijzigingen ondergaan. Er was een houten vloer ingebouwd. Op die vloer had men de dozen met de legerrantsoenen opgestapeld.

We vlogen onze eerste voedselvlucht op 3 mei. Op de "toppen van de golven" kwamen we over het Kanaal Nederland binnen. We hopten over de dijk en we scheerden langs telefoonpalen. Dit alles om maar zo laag mogelijk te kunnen vliegen. Het Duitse afweergeschut volgde ons met haar kannonnen net zoals jagers de eenden in hun loop houden in afwachting van de opening van het jachtseizoen.

In begin Mei zijn de tulpen in Nederland in bloei. We zagen veel litekens van de oorlog op onze route maar deze verbleekten bij de schitterende kleuren van de bloeiende tulpenvelden. Overal waar je keek zag je juichende vrouwen en kinderen. Sommige mensen zwaaiden met Amerikaanse of Nederlanse vlaggen, terwijl anderen ons wezen op de berichten die ze in het open veld hadden uitgelegd. Er lagen boodschappen zoals: "Bedankt jongens" en dergelijke.

Vlakbij Amsterdam lieten we onze "bommen" vallen op een open veld dat gemarkeert was met een groot wit kruis. (Vliegveld Bergen). Onder ons was het "ieder-voor-zich" terwijl de Nederlandse burgers, waaronder ook Duitse soldaten over het veld renden om de dozen te pakken te krijgen. Zij renden het veld op terwij het nog "50 pond projectielen" regende.

Op 5 mei herhaalden we ons kunstje nog een keer boven vliegveld Bergen. Opnieuw werden we getrakteerd op het hartverwamende gezicht van moeders die hun kinderen in de armen hadden en die hen wezen op de enorme grijs op onze gezichten.

Ik heb tijdens de oorlog 26 gevechtsmissies gevlogen boven Duitsland, maar deze drie voedselvluchten zijn zeker bij de herinneringen die ik het meeste koester.

Henry Cervantes
Luitenant Kolonel buiten dienst - USAF.

<< BACK